Previous Page  11 / 32 Next Page
Basic version Information
Show Menu
Previous Page 11 / 32 Next Page
Page Background

11

1996, schalke ’04:

In Schalke ’04 treft Roda JC een bijzondere tegenstander. Niet alleen omdat Johan de Kock in de zomer naar de club uit Gelsenkirchen vertrok,

maar zeker ook omdat Schalke ’04 later dat seizoen Huub Stevens overneemt en de Uefa Cup wint. Na een 3-0 nederlaag in Gelsenkirchen houdt Roda JC thuis

overigens knap stand dankzij doelpunten van Vurens en Sibon: 2-2.

tijdlijn roda JC in europa

5 VrageN aaN

eriC VaN Der luer

ben jij actief op Facebook? onlangs schoot de pagina ‘roda JC Culture’ uit de

startblokken met interessante weetjes over voormalige spelers en trainers. iedere

twee weken worden 5 vragen aan voormalige spelers en trainers gesteld. De aftrap

in d’r Koempel is aan eric van der luer (48). De sierlijke middenvelder met opvallend

blonde lokken speelde maar liefst 416 wedstrijden in 14 seizoenen voor roda JC.

Door: Kai Vlaspoel

interview

1:

Wat betekende roda JC voor je tijdens je

periode als speler en wat betekent roda JC nu

voor je?

“Roda JC was in 1987 de club die mij de kans

gaf om een carrière als profvoetballer te

beginnen. Na mijn ontslag vanwege financiële

problemen bij MVV werd ik voor 75000 gulden

naar Kerkrade gehaald.Wanneer je dan in 2008

- in eerste instantie als tussenstop - richting

Aken gaat, besef je dat je 21 jaar van je leven

voor een club hebt mogen voetballen. Dankzij

Roda JC heb ik een fantastische carrière als

profvoetballer gehad. Ik heb als speler bij

Roda JC alles meegemaakt, wat normaal

gesproken alleen bij een topclub mogelijk is.

Ik heb over de hele wereld mogen reizen en

ben tevens international geweest. Verder heb

ik drie keer in de bekerfinale gestaan, waarvan

ik er 2 gewonnen heb. Roda JC was, is én zal

altijd een deel van mijn leven blijven.”

2:

Wat is het hoogtepunt uit je periode bij

roda JC?

“Dat zijn er veel… De tweede plaats in de

eredivisie, de Europa-cup wedstrijden, de

bekerfinales en natuurlijk mijn uitverkiezing

voor het Nederlands Elftal waren de mooiste.”

3:

Wie is de beste speler met wie je in je

carrière hebt samengespeeld?

“Dat is natuurlijk afhankelijk van wat je

verstaat onder ‘de beste’. Ger Senden en ik

aan de rechterkant, dan gebeurde er weinig

geks! De meest geniale, maar ook de ‘gekste’

was Barry van Galen. Die deed dingen op de

meest onmogelijke, maar ook onverwachte

momenten. Maar het knappe was dat Roda

JC altijd spelers had die elkaars kwaliteiten

optimaal lieten renderen. Wat de een niet kon,

compenseerde de ander. En het goede eraan

was het feit dat de acceptatie onderling groot

was.”

4:

Wie is de beste trainer onder wie je hebt

gespeeld tijdens je carrière?

“Echt slechte trainers heb ik niet gehad. Je

leert van iedereen wel iets of neemt iets

mee. Martin Jol was bijvoorbeeld tactisch

sterk. Huub Stevens die kon ik af en toe

wel vermoorden, maar hij maakte me wel

beter, bewuster van mijn kwaliteiten, maar

ook mijn onhebbelijkheden. Sef Vergoossen

straalde rust en vertrouwen uit én wist hoe je

kwaliteiten binnen het elftal tot recht konden

laten komen. Jan Reker was de motivator. Zo

kan ik nog wel even doorgaan, ik heb er in

totaal 14 gehad.”

5:

Wat is het beste teamwaarmee je gespeeld

hebt? Welke club en welk jaar?

“Ik denk dat dit wel duidelijk is: het elftal

waarmee we tweede eindigde in de Eredivisie

achter de wereld-, Europees- en Nederlands

kampioen, Ajax. Dat elftal had alles wat je

nodig had om een wedstrijd te kunnen winnen.

We hadden werkers, die bereid waren het

werk te verrichten voor de creatievelingen. We

hadden geniepige spelers en straatschoffies.

We hadden spelers, die de grenzen van

het toelaatbare opzochten. We hadden

‘diplomaten’, de spelers die de leiding namen,

maar ook spelers die tevreden waren met hun

rol. Bovenal hadden we een kleedlokaal vol

met spelers, die erg slecht tegen hun verlies

konden. Gelukkig hadden we twee trainers,

Huub (Stevens, red.) en Eddy (Achterberg, red.),

die dat wel kondenmanagen.Het belangrijkste

was dat iedereen van elkaar accepteerde,

dat niet iedereen dezelfde kwaliteiten had.

Kritiek werd niet prettig gevonden, maar

werd vooral niet als negatief ervaren. Er werd

heel kritisch met elkaar omgegaan, maar wel

binnen de redelijkheid. Nooit werd er iets van

je verwacht of geëist wat je niet kon. Maar je

werd erop aangesproken, wanneer je jouw

kwaliteiten niet ten goede van het hele elftal

liet gelden. Ik heb in die periode geleerd dat

kritiek eigenlijk iets positiefs is.Want de ander

vindt dat je veel beter kunt en bent, dan dat

je op dat moment laat zien of hebt laten zien.

Veel mensen nemen dat veel te persoonlijk en

ervaren dat als negatief.

Wil jij meer weten

van voormalige spelers?

Ga naar:

www.facebook.com/rodajcculture