13 / 32
en opeens was ik speler van Schalke. Ja, dat was
wel wat meer dan wat ik bij Roda kreeg. Thuis
vroeg ik mijn vrouw eens in mijn arm te knijpen
en dat deed pijn haha. Het bewijs dat het geen
droom was.”
Halverwege het seizoen ging hij van Roda JC
naar Schalke ‘04. “Schalke zat nog in de UEFA
Cup maar ik had al met Roda in de UEFA Cup
gespeeld, waardoor ik niet speelgerechtigd
was. Schalke betrok me echter ook in de UEFA
Cup overal bij: uitwedstrijden en afsluitende
trainingen, ik was één van de jongens. Dus
wat dat betreft was de UEFA Cup die we van
Internazionale wonnen, ook mijn UEFA Cup.
“Mijn eerste periode ‘auf Schalke’ ging stroef.
Ik was niet populair bij sommige fans en dat
lieten ze me in woord en gebaar merken.
Assauer is voor een thuiswedstrijd voor de
Nordkurve gaan staan en heeft die fans
duidelijk gemaakt dat ze hun gemak moesten
houden, dat ik een ‘Schalker’ was. Sindsdien
ging het beter. Er werden toen opeens ook meer
shirts met mijn nummer 12 verkocht. Vanuit
de bus zag ik ineens mensen naar het stadion
lopen in een ‘Van Hoogdalem’ shirt...”
4 MINUTEN
De lichtmasten van het Parkstadion staan er
nog, als stille getuige van de laatste wedstrijd
die er gespeeld werd in deze betonnen kolos.
Wat er tijdens en na de wedstrijd Schalke ‘04 –
Unterhaching gebeurde, is er debet aan dat 19
mei 2001 de boeken in ging als wellicht meest
dramatische speeldag in de geschiedenis van
de Bundesliga.
“Meister der Herzen werden we”, memoreert
van Hoogdalem en een grimas van een boer
met chronische kiespijn verraadt zijn gevoel
hierbij. “We waren samen met Bayern München
tot de laatste speeldag in de race voor de titel.
Dat is nu ondenkbaar! Wij moesten winnen
en Bayern moest bij HSV punten verliezen.
60.000 toeschouwers en opeens staan we met
0-2 achter. Voor de rust maken we op karakter
gelijk. ‘Wat is hier aan de hand?’ Unterhaching
moest winnen om niet te degraderen, niks was
beslist op deze laatste speeldag. We stonden
vlak voor tijd met 5-3 voor en opeens hoorden
we vanaf de tribune een enorm gejuich! Toen
hadden we in de gaten dat Bayern achter stond,
HSV scoorde in de 90e minuut. Dan zouden
wij dus kampioen zijn. Bayern was echter iets
later begonnen. Van een reporter van Première
(Duitse betaalzender, red) hoorden we dat HSV
gewonnen had. ‘Jullie zijn kampioen’ zei hij. Nou,
toen ging er wat door me heen. Tienduizenden
fans op het veld, iedereen vloog elkaar in de
armen en huilde.”
Trainer Huub Stevens wilde het zeker weten en
ging naar binnen met de selectie in zijn kielzog.
“Komen we in de catacomben, staat daar
een tv aan met beelden van HSV – Bayern. In
eerste instantie denk je: dit is een herhaling of
samenvatting. De euforie van een minuut eerder
is opeens weg, want het is live! Bayern speelt
nog. Dan zie je een terugspeelbal die die keeper
in zijn handen pakt. Notabene een door Schalke
aan HSV uitgeleende keeper. Bayern krijgt een
“Met Schalke zijn we een kolenmijn in geweest. Duizend meter onder de grond in hele
smalle gangetjes met weinig licht. Dan realiseer je hoe goed je het als voetballer hebt”
13