Background Image
Previous Page  7 / 32 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 7 / 32 Next Page
Page Background

Roda JC – MVV, Eerste ronde 1963/1964, 29-09-1963:

David en Goliath streden om een plek in de Tweede Ronde en het was David die doorbekerde.

Tweededivisionist Roda JC wist de toenmalige grote buur MVV, uitkomende in de eredivisie, te verslaan. Na verlenging werd het 2-1.

Tijdlijn Bekerwedstrijden Roda JC

het beperkt bleef tot één jaar, vond ik het

een bijzondere en mooie ervaring. Op een

gegeven moment kon het echter niet meer. Ik

schoof als laatste man geregeld door en kon

dus gevaar stichten vanaf het middenveld.

Op deze manier maakte ik enkele goals,

waardoor ik steeds bekender werd in Japan.

Mijn team had enkele sterren en zij vonden

het niet prettig als de aandacht naar mij ging,

waardoor ze mij op een gegeven moment

weigerden in te spelen…

Vervolgens ben ik naar het bestuur gegaan

om hierover te praten. Deze heren begrepen

het probleem, maar ze konden de grote

jongens niet aanpakken. Dit waren namelijk

de grote regionale helden. Toen hebben we

besloten om in goed overleg uit elkaar te

gaan. Toen ik terug kwam uit Japan kon ik

bij VVV-Venlo aan de slag. Dit was voor mij

een mooie kans om toch weer in Limburg te

voetballen. Ik was niet teleurgesteld in het

feit dat Roda JC zich niet had gemeld; de club

zat toen in een bijzonder goede periode en

ik kon het niveau niet meer aan. Het Venlose

avontuur bleek een prima alternatief.

Plakboeken

In al mijn jaren als profvoetballer heb ik veel

fans gehad, maar de grootste fan is en blijft

mijn vader. Hij heeft 80 tot 100 plakboeken

over mij thuis opgeborgen. Verder liggen er

stapels met video’s en nieuwsberichten. Deze

uitgave van d’r Koempel zal daar dan ook

ongetwijfeld aan worden toegevoegd.

Supporters die ‘Mister Roda’ tegen mij

zeggen, bedank ik vriendelijk voor de eer. In

mijn optiek is er echter geen Mister Roda,

want daar zou je anderen mee benadelen.

Je kan nog zoveel andere namen noemen.

Denk daarbij aan Ger Senden bijvoorbeeld;

een echte man van de club. Hij heeft zijn hele

carrière de kleuren van de club verdedigd.

Maar ook René Trost is een clubman, net als

zoveel anderen die ik nog niet heb genoemd.

Deze club heeft veel hoogtepunten beleefd

door de vertoonde passie door de jaren heen,

zowel op het veld als op de tribune. Het is

nu aan de nieuwe generatie koempels om

de mouwen op te stropen en deze prachtige

club zo snel mogelijk weer naar het hoogste

niveau te tillen!”

XVI is va ós vuur ós. Jemaad um ós umjeëjend, verein e

voesbalkoeltoer tse ere e tse vieëre. De dinger woa vier

allenäu mit jroeës woeëde zunt en va hoade.

Gène Hanssen in het Mentality shirt van South XVI. In het

Stadion hangt een spandoek van dezelfde groep met een

foto van Hanssen. De tekst die erbij staat laat niets aan

twijfel over: “Die with your boots on!”

7

zomaar doorheen kunt voetballen. En deze

voorhoede is natuurlijk weergaloos; vol met

spelers uit het Nederlands elftal.

Wereldtoppers

In de 500 wedstrijden die ik voor Roda JC

heb gespeeld, heb ik ook regelmatig oog-

in-oog gestaan met echte wereldtoppers.

Denk aan Romario, Bergkamp, Van Basten en

Gullit. Maar eerlijk is eerlijk: ik speelde altijd

prima tegen deze spelers, aangezien ik ze

lekker hard kon aanpakken. Met één speler

had ik wel altijd bijzonder veel moeite: Chris

Riemens. Dit was een bijzonder behendige

speler. Ik kreeg nooit vat op hem! Hij heeft

overigens ook voor Roda JC gespeeld.

Hoewel ik met vrijwel iedereen goed kon

opschieten, had ik met Michel Boerebach

waarschijnlijk de beste band. Maar als ik iets

langer nadenk, dan komen ook de namen van

Gorter, Van Loen en Fräser op mijn netvlies.

Als ik nog langer hierover nadenk, dan heb je

deze uitgave gevuld met alleen maar namen

van rasechte koempels…

Derby’s

De derby’s waren overigens de mooiste

wedstrijden om te spelen. Speciale duels

op het scherpst van de snede. Daarnaast

kenden we de tegenstanders in die tijd nog

persoonlijk, aangezien er toen nog veel

Limburgers speelden. Ook buiten het veld

was er veel rivaliteit, maar het liep niet

dermate uit de hand zoals tegenwoordig het

geval is. Momenteel spelen er ook niet veel

Limburgers in Kerkrade, dus het gevoel bij de

derby’s is automatisch minder.

Vroeger was ook de groep zelf enorm hecht.

Op maandag gingen we met de gehele

selectie een hapje eten en daarna op stap.

Dat vrijwel iedere speler meeging en toch

de dag erna scherp op de training verscheen,

tekende de mentaliteit van de selectie:

niemand verzaakte. Op woensdag ging ik

altijd vissen, want dat is – tot op de dag van

vandaag – een passie van mij. Dat kun je ook

zien aan mijn tuin; ik heb namelijk een aantal

vijvers vol vissen.

Japan

Tot het seizoen 1992-1993 heb ik voor Roda

JC gespeeld. In de winterstop vertrok ik

naar de Japanse club Yomiuri Verdi. Hoewel