10 / 36
20
d’r Koempel
18
0
Malaga
Het eerste elftal komt er. Na de mededeling van trainer
Anton Vriesde tijdens de feestdagen, meldt Mitchel
zich bij het eerste elftal. Daar krijgt hij te horen dat hij
mee op trainingskamp naar Malaga mag. “Ik was trots
en enthousiast, maar het bezorgde me ook een hoop
spanning. Aansluiten bij de selectie betekende dat ik
uit mijn vertrouwde omgeving moest stappen en bij
een hele nieuwe groep moest aansluiten. Ik maakte
me drukker om randzaken zoals de acceptatie van
andere spelers dan om het voetballende aspect.”
Het trainingskamp laat een grote indruk achter. De
reis, het verblijf, de trainingen en de faciliteiten waren
van hoog niveau. “Ik beleefde het profleven zoals ik
het me voorgesteld had!” Mitchel maakte stappen.
Ging sneller en slimmer spelen en drukte zijn stempel
op het elftal. In de voorlaatste wedstrijd, uit tegen
RKC Waalwijk, komt hij voor het eerst van de bank. Als
echte winnaar beleeft hij weinig plezier aan de met
5-2 verloren wedstrijd. Aan zijn tweede invalbeurt,
thuis tegen Groningen, koestert hij tot op de dag van
vandaag. De adrenaline giert door zijn lichaam als hij
denkt aan de 4-1 overwinning en de reactie van het
publiek.
De echte kansen voor Mitchel komen in het
rampseizoen 2013-2014. Na het ontslag van Ruud
Brood, vindt hij zichzelf in de basis terug wanneer
Vitesse in eigen huis met 3-1 naar huis wordt
gestuurd. “Ik was conditioneel uitgeput, maar de sfeer,
spanning en adrenaline sleepten me er doorheen.” In
de daaropvolgende wedstrijd tegen Ajax wordt hij pas
in de 77ste minuut bij een 1-0 voorsprong gewisseld.
‘’In die slotfase verliezen we uiteindelijk 1-2, toeval?’’
zegt hij breed glimlachend.
Het einde van het seizoen, waarin hij zich vaak mocht
laten zien, eindigt pikzwart. “Nog nooit gedegradeerd
en uitgerekend in mijn eerste seizoen als regelmatig
spelende basisspeler gebeurt het dan toch. Dat deed
pijn in het hart.” Na de degradatie krijgt Mitchel volop
kansen. Het publiek scandeert meer dan eens zijn
naam en hij pikt regelmatig een doelpunt mee. In de
met 7-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Helmond
Sport maakt hij zowaar een hattrick.
In aanloop naar de Play-Offs voor promotie naar de
Eredivisie spreken we Mitchel opnieuw. Het gesprek
maakt indruk op ons als redactie. “Ik ben tot op het bot
gemotiveerd. Nu er wedstrijden komen waar zoveel op
het spel staat, wil ik alles geven. Ik heb vertrouwen in
een goede afloop en zal er persoonlijk álles aan doen
om Roda terug te krijgen waar we thuis horen. In de
Eredivisie!”
Mitchel blijkt een man van zijn woord te zijn. Een
doelpunt én een assist tegen FC Emmen, zijn cruciale
goal tegen NAC Breda en in totaal 373 minuten
koempelmentaliteit maken Mitchel een groot
aandeelhouder in de promotie van Roda JC Kerkrade.
Op de markt van Kerkrade bewijst Mitchel opnieuw
zijn status als Local Hero. Met een volbloed Kerkraads
accent spreekt hij, onder luid geluich, de massaal
toegestroomde supporters toe, zet hij meerdere bij de
supporters bekende liederen (waaronder de klassieker
“Hup Fortuna”) in en weet hiermee de sympathie, die
toch al enorm aanwezig was, naar ongekende hoogtes
te brengen. Het is dan ook geen toeval dat Mitchel de
laatste is die de trappen van het stadhuis verlaat…
Inge jong va Kirchroa, inge va os!