Koempelmentaliteit/Talent
9
Niet lullen, maar aanpakken
Waar Mitchel in zijn jaren als D-pupil nog vaak met
kop en schouders boven de rest uitstak, was dat in de
landelijk spelende B wel anders. “Omdat na ieder jaar
de beste spelers overblijven, wordt het niveau in een
elftal gelijk. Je leert meer te spelen in het teambelang
in plaats van dat je individueel een wedstrijd probeert
te beslissen.” Mitchel miste de belangrijke rol die hij
eerder had, is kritisch op zijn eigen spel en laat zich
door kleine foutjes gek maken.
De omslag komt nadat hij tips van zijn trainer en vooral
ouders aanneemt. Hij neemt het motto ‘niet lullen,
maar aanpakken’ van zijn vader ter harte en leert
geleidelijk om te gaan met de mentale verandering.
“Op die leeftijd besefte ik me dat het
eerste elftal niet meer zo ver weg was.”
“Nog nooit gedegradeerd en uitgerekend in
mijn eerste seizoen als regelmatig spelende
basisspeler gebeurt het dan toch. Dat deed
pijn in het hart.”