13 / 32
Vergeten verleden
VERGETEn KAPSELS
uITGELIChT
du hAST
dIE hAARE SChÖn
Enige tijd geleden benaderde hoofdredacteur Marc Schaefer mij of ik wilde
meewerken aan het supportersmagazine d’r Koempel. Een idee voor een
onderwerp had hij ook al. ‘Een stukje schrijven over het excentrieke kapsel van
Frank demouge, en daarbij de link leggen naar andere kapsels uit het verleden’.
Daar was ik mooi klaar mee. Ik had
namelijk geen idee waar Marc het precies
over had. Het kapsel van Frank Demouge?
Excentriek? Frank Demouge is natuurlijk
een held, maar zijn kapsel laat zich nog het
beste omschrijven als saai. Sterker nog: ik
denk dat Frank Demouge zo’n beetje het
meest fantasieloze kapsel heeft van de
huidige Roda-selectie.
In zijn jonge jaren bij NEC had Demouge
nog lange blonde manen. Ook toen wekte
hij niet bepaald de indruk dat hij erg
veel oog had voor de verzorging van zijn
haardracht. Maar tegenwoordig.. Ja, hij
is blond en op zichzelf is dat wellicht
opvallend. De inhammen die hij heeft, zijn
echter nog het best vergelijkbaar met zes
baans invoegstroken.
Nee, al bij mijn eerste stuk ga ik afwijken
van de officiële opdracht. Het kapsel van
Frank Demouge levert mij bitter weinig
inspiratie op. Over het tweede deel van de
opdracht valt natuurlijk wel het nodige te
schrijven. Opzienbarende kapsels uit de
Roda JC-historie. Daar zijn er genoeg van.
De eerste tekenen van spelers die bewust
met hun kapsel bezig waren komen we in
de jaren ’80 tegen. Daarvoor hadden de
meeste spelers (voor zover gezegend met
haar) over het algemeen een vergelijkbare
volle kop haar. Een speler met een kale
knikker viel al snel op de elftalfoto. Naar
bijvoorbeeld het kalende hoofd van Dick
Advocaat hoefde je niet lang te zoeken.
Spelers die zichzelf wilden onderscheiden
deden dat aan de hand van een baard of
een snor, niet door de schaar in het haar
te zetten.
Dat bleef zo tot eind jaren ’80. Zeg maar de
periode Jan Reker. In die periode deed de
‘matjescultuur’ zijn intreden in West-Europa
en daarmee natuurlijk ook in het betaalde
voetbal. Ontelbare spelers scheerden hun
nekharen niet langer en liepen daardoor
met een wonderlijk ‘matje’ in hun nek. Het
fenomeen ging ook aan Roda niet voorbij
en onder meer John van Loen, Michel
Boerebach, Ger Senden en natuurlijk Ronald
Waterreus (die tot laat in de jaren ’90 in dit
modeverschijnsel bleef steken) liepen rond
met een verlengde haardos.
Vanaf de jaren ’90 werd het pas echt
interessant op haar-gebied. We zijn nu
aanbeland in het gabber-tijdperk en het
taboe om je kop volledig kaal te scheren
werd wild doorbroken. Stéphane van der
Heijden en Regillio Vrede waren in 1996
de eersten die redelijk gemillimeterd haar
hadden. Hoefde Norbert Keulen tenminste
niet als enige met een kalend hoofd op de
foto.
1996 was sowieso een bijzonder jaar als
het gaat om haardrachten. Zo verscheen
Humphry Rudge met dreadlocks op de
eerste training en hadden we in Jan-
Pieter Martens een speler die met een
paardenstaartje kwam opdagen. Weliswaar
niet een staart zoals we later bij René van
Rijswijk zagen, maar toch. Je haar dragen
zoals een vrouw was niet langer taboe.
Vanaf dat moment lijken de remmen bij
de spelers los te zijn gegaan en zagen
we jaarlijks de meest wonderlijke kapsels
voorbij komen, met daar tussendoor spelers
Tekst: Bart Urlings
lees verder op de volgende pagina >
19-12-1997
/
Fortuna – Roda JC 1-1
: Gabor Torma zette Roda JC in de Baandert op voorsprong, na de rode kaart
van Stephan ’t Hart kwam Fortuna -door een fout van doelman Delwarte- op gelijke hoogte.
13
derbylijn